ინტერვიუ ქალ პოლიტიკოსებთან

ახლა ჩვენ სხვა ვერსიაზე ვმუშაობთ. განსხვავება ისაა, რომ კვოტები შეეხება ორივე სიას, მაგრამ პროცენტულად მივიღებთ იმავე რაოდენობას, რასაც მხოლოდ პროპორციული სიების შემთხვევაში მივიღებდით.

კვოტირება რომც შემოვიღოთ, პოლიტიკური პარტიები სამი წლით ადრე კი არ დაიწყებენ ქალების ხელშეწყობას, არამედ, არჩევნებამდე ერთი თვით ან ორი კვირით ადრე სიებში მოხვდება პარტიის ლიდერის მიერ შერჩეული ადამიანების რაღაც რაოდენობა, სადაც იქნებიან ქალებიც, თუმცა, ამ ქალების ფასეულობები სულაც არ შეუწყობს ხელს ადამიანის უფლებების დაცვას. 

ელენე ხოშტარია: "ბუნებრივია,  ქალების დისკრიმინაციის ნებისმიერი ფორმის წინააღმდეგი ვარ.  ასევე, კონკრეტულად საქართველოს პირობებში, წინააღმდეგი ვარ იმ ბარიერების, რაც არსებობს ქალებისთვის სრული თვითრეალიზაციისთვის და თავისუფლებისთვის". 

 “მე ვიყავი კანდიდატი მაღალმთიან აჭარაში, სადაც პირდაპირ მეუბნებოდნენ, რომ არ წავსულიყავი შეხვედრებზე შარვლით."

 “მე მგონია, რომ ძალიან ბევრი კაცი პირდაპირ საფრთხედ აღიქვამს კვოტირებას - ისინი თავიანთ ადგილს უფრთხილდებიან." 

“არსებობენ პროგრესული ძალები მართლმადიდებლურ ეკლესიაში და მათი დახმარებით შესაძლოა მეტი თავშესაფარი გაიხსნას ძალადობის მსხვერპლი ქალებისთვის". 

თითქმის გამორიცხულია, ქალმა პოლიტიკოსმა მოიპოვოს საჭირო ფინანსები. მაგალითად, გვირჩევენ ხოლმე, გააკეთეთ პიკნიკი, მარათონი, გამოიყენეთ მოხალისეები. ეს ყველაფერი აქ არ მუშაობს, აქ სხვა წესები ფუნქციონირებს, რომელიც ქალისთვის არაკომფორტულია.

ირინა ფრუიძე: “მე არ ვფიქრობ, რომ კანონმდებლობის დონიდან მოდის პრობლემები. უმეტესად პრობლემები მოდის ცნობიერებიდან და ამ მიმართულებით ძალიან  ბევრი გვაქვს გასაკეთებელი”.

 “არ მომწონს, როცა პარტიები ყოფენ თემებს იმის მიხედვით, რაზე შეიძლება ილაპარაკოს ქალმა და რაზე კაცმა," მანანა ნაჭყებია. 

"როცა პირველად პარლამენტში გენდერულ კვოტა გაჟღერდა, დეპუტატები სიცილით მოკვდნენ. დღეს კი ამ თემაზე ცხარე დისკუსია მიდის, ყველა იძულებულია არგუმენტებით გელაპარაკოს - ვერავინ გაიცინებს".