სტატიები

წარმოგიდგენთ ენ ცვეტკოვიჩის ტექსტის ქართულენოვან თარგმანს "დეპრესია - საჯარო გრძნობა" ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის თბილისის ოფისის მიერ გამოცემული ფემინისტური კრებულიდან "ქვიარ გრძნობები".  

ბევრი ქალისგან განსხვავებით, კაცები ჯერ კიდევ არ ლაპარაკობენ სილამაზის სტანდარტების იმ წნეხზე, რომელიც მათ მენტალურ ჯანმრთელობასა და ზოგად კეთილდღეობაზე ახდენს დიდ გავლენას. ამ ტექსტით ავტორი ცდილობს, გაანალიზოს ეს ფენომენი და აღწეროს, თუ როგორ შეიცვალა მასკულინობის გაგება ბოლო პერიოდის საქართველოში და ამავდროულად, როგორ შეცვალა ამან კაცების სხეულებიც.

წარმოგიდგენთ ივ სეჯვიკის ტექსტის ქართულენოვან თარგმანს "პარანოიდული კითხვა და რეპარაციული კითხვა, ან – შენ ისეთი პარანოია გაქვს, რომ გგონია, ეს სტატია შენზეა" ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის თბილისის ოფისის მიერ გამოცემული ფემინისტური კრებულიდან "ქვიარ გრძნობები".

სტატია მკითხველს სთავაზობს მოკლე ნარატივს სამი წყვილის შესახებ, რომლებიც ერთად ცხოვრობენ. საინტერესო არის ის, რომ წყვილებს რომანტიკული კავშირი არ აქვთ და ყველანი ქალები არიან.

რა მნიშვნელობა და როლი დაიკავა დრეგ კულტურამ ქვიარ აქტივიზმში საქართველოში? როგორ უკავშირდება დრეგი, როგორც სახელოვნებო პრაქტიკა, ფართო დონეზე თანასწორობისთვის ბრძოლას? წინამდებარე სტატია დრეგზე რეფლექსიური წერის მცდელობაა, ქვიარ წინააღმდეგობაში მისი შესაძლებლობებისა და ლიმიტების გამოსაკვეთად.

სტატია მიმოიხილავს, როგორი შეიძლება იყოს ურთიერთობა ორ ადამიანს შორის, როცა ის გენდერის ჩარჩოების მიღმა გადის და შეიძლება თუ არა არსებული სოციალური სტრუქტურების ამოყირავება დავიწყოთ იმის აღიარებით, რომ ყველა დოგმა ჩვენივე შექმნილია.

დარინ მ. მაკმაჰონის „ბედნიერება: ისტორია“ იწყება შეკითხვით: „როგორ დავწეროთ ისეთი რაღაცის/რაიმეს ისტორია, რომელიც ასე მოუხელთებელი, ბუნდოვანი და ამოუცნობია?

ბლოგი მოკლედ მიმოიხილავს ბოლო ათწლეულში საქართველოში ფემინისტური ჯგუფების მიერ აღნიშნული რვა მარტის ფორმებსა და შინაარსს და ზოგადი ემანსიპატორული ბრძოლის გააზრების საფუძველზე ცდილობს მის კონტექსტუალიზაციას არსებულ პოლიტიკურ ველში. 

რას გვეუბნება სამართლის კრიტიკული ფემინისტური თეორია ქალთა სხეულების არსებობის შესახებ კაცების მიერ შექმნილ სამართლებრივ დოქტრინაში? პირველ რიგში, ალბათ იმას, რომ კაცთა სამართალი ქალთა  მიმართ უსამართლობას უდრის.

სუროგაცია დამხმარე რეპროდუქციული ტექნოლოგიების ყველაზე კომპლექსური ფორმაა, რომელშიც მესამე მხარე – სუროგატი დედაა ჩართული. სუროგატი დედა თანხმდება მუცლად ატაროს პოტენციური მშობლის/მშობლების ნაყოფი, რომლებსაც სამედიცინო ჩვენების ან სხვა მიზეზების გამო არ შეუძლიათ შვილის გაჩენა.