სტატიები

ანტი-ლგბტქ რიტორიკა ქართული ოცნების ანტიდემოკრატიული შემობრუნების ძირითად ნაწილად იქცა. როგორ ეხმარება ანტი-ლგბტქ განცხადებები და პოლიტიკა ქართულ ოცნებას ძალაუფლების შენარჩუნებაში და როგორ მუშაობს ეს სტრატეგია?

2024 წელი მარტივი წელი ნამდვილად არ ყოფილა, თუმცა გვიხარია, რომ მიუხედავად სირთულეებისა,შევძელით გამოგვექვეყნებინა ქართველ, აზერბაიჯანელ და ბოსნიელ ავტორთა 12 სტატია, ასევე, სიღრმისეული ვიდეო დისკუსია “საქართველოს (ანტი)გენდერული დემოკრატია და ავტორიტარიზმის დაპირება“, რომლის წერილობითი შეჯამებაც ხელმისაწვდომია ჩვენს ვებგვერდზე. გასულ წელს ასევე გამოვაქვეყნეთ ბეჭდური პუბლიკაცია „მასკულინობები სამხრეთ კავკასიაში: ფორმები, იერარქიები და გამოწვევები“, რომელიც აუდიტორიას წარვუდგინეთ თბილისში, ერევანში და ონლაინ.

ტექსტი იშველიებს ქვიარ ეკოლოგიის თეორიას, ახასიათებს გარ(შ)ემოში არსებული, რიცხვებსა და კატეგორიებში ვერდატეული ურთიერთმიმართებების მრავალგვარობას და, საბოლოოდ, წარმოიდგენს ბუნებაკულტურის და მისმიერი სხეულებისა თუ გარემოს პერფორმატიულ მომავალს.

წარმოგიდგენთ ზლატიბორკა პოპოვ-მომჩინოვიჩის სტატიას ბოსნია და ჰერცოგოვინაში ქალთა პოლიტიკური და უფლებრივი მდგომარეობის შესახებ, რომელიც თავდაპირველად, ბოსნიურ და ინგლისურ ენებზე, გამოქვეყნდა ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის სარაევოს ოფისის ვებგვერდზე. 

დისკუსიის მონაწილეები: თამთა მიქელაძე, თამარ ცხადაძე, ეკა აღდგომელაშვილი და შოთა ხინჩა მიმოიხილავენ პოლიტიკური და დემოკრატიული კრიზისების, ნეოკონსერვატიული და ანტიგენდერული ბრუნის როგორც გლობალურ, ისე ლოკალურ ლოგიკას და გვთავაზობენ მის კომპლექსურ, მრავალშრიან გააზრებასა და ანალიზს.

სტატიაში ავტორი მკითხველს აძლევს შესაძლებლობას, გაეცნოს სახელმწიფოს საგარეო პოლიტიკის შემუშავების ფემინისტურ ხედვებს, რომლებიც, ერთი მხრივ,  ტრანსფორმაციული პოლიტიკის შემოღებით, მიმართულია უკეთესი სამყაროს შექმნისკენ, ხოლო მეორე მხრივ, განიხილავს და აანალიზებს ფემინისტური საგარეო პოლიტიკის მქონე ქვეყანათა მიღწევებსა და არსებულ გამოწვევებს. 

ავტორი მოგვითხრობს, როგორ შეიძლება ქალის პირადი ისტორია კოლექტიური, პერსონალური არქივების და მეხსიერების სხვა მატარებლების დამორჩილების და გათავისუფლების საშუალებით, ქვეყნის პოლიტიკური წარსულის გადააზრების საშუალება გახდეს და რა მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს ამ პერსპექტივას ისტორიის გადახედვის და შეფასების პროცესში.

რა წინაღობები ხვდებათ ახალგაზრდა მიგრანტ ქალებს ზრუნვის შრომაში და როგორ იპყრობს ზრუნვის პოლიტიკურობა მათ ყველაზე პერსონალურს? ტექსტში ავტორი აღწერს ოპერად (Au-pair) მუშაობის პირად გამოცდილებას და უღრმავდება იმ ემოციურ შრეებს, რაც თან ახლავს გენდერულად და გეოპოლიტიკურად წინასწარ განსაზღვრულ ზრუნვის სამუშაოს.