გენდერული კვოტები

უნდა ჩავერთოთ „ქალთა მოძრაობაში“ და მინიმუმ, სოლიდარობის განცდა გაგვიჩნდეს იმ ქალების მიმართ, ვინც ან მუშაობს ძალადობის შესამცირებლად ან თვითონ ებრძვის ძალადობას. 

ახლა ჩვენ სხვა ვერსიაზე ვმუშაობთ. განსხვავება ისაა, რომ კვოტები შეეხება ორივე სიას, მაგრამ პროცენტულად მივიღებთ იმავე რაოდენობას, რასაც მხოლოდ პროპორციული სიების შემთხვევაში მივიღებდით.

კვოტირება რომც შემოვიღოთ, პოლიტიკური პარტიები სამი წლით ადრე კი არ დაიწყებენ ქალების ხელშეწყობას, არამედ, არჩევნებამდე ერთი თვით ან ორი კვირით ადრე სიებში მოხვდება პარტიის ლიდერის მიერ შერჩეული ადამიანების რაღაც რაოდენობა, სადაც იქნებიან ქალებიც, თუმცა, ამ ქალების ფასეულობები სულაც არ შეუწყობს ხელს ადამიანის უფლებების დაცვას. 

ადვოკატირების ჯგუფებში გაიზარდა მსჯელობა ქართული პარლამენტის არარეპრეზენტაციულობაზე. მსჯელობებს აკლდა ნორმატიული გააზრება იმისა, თუ რატომ უნდა იყვნენ ქალები პარლამენტში და რა საფრთხეს წარმოადგენს დემოკრატიისთვის მათი უხილავობა. 

პოლიტიკა არ არის მარტო ის, რაც ხდება პარლამენტში, მინისტრთა კაბინეტებსა და პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში. პოლიტიკურია ყველა აქტი, რომელიც ნებას გამოხატავს გარდაქმნისათვის. პოლიტიკურია ყოველდღიური გადაწყვეტილებები საოჯახო შრომის განაწილების შესახებ, ზრუნვის განაწილების შესახებ, ემოციური შრომის შესახებ. 

საჯარო დებატების ვიდეო-ჩანაწერი. მომხსენებლები: ნინო ლომჯარია, ლევან ცუცქირიძე, თამარ ჟვანია, ვახუშტი მენაბდე.

"როცა პირველად პარლამენტში გენდერულ კვოტა გაჟღერდა, დეპუტატები სიცილით მოკვდნენ. დღეს კი ამ თემაზე ცხარე დისკუსია მიდის, ყველა იძულებულია არგუმენტებით გელაპარაკოს - ვერავინ გაიცინებს".

სომხეთში  ათ დეპუტატზე მხოლოდ ერთი ქალი მოდის.