ფემინისტური აქტივიზმი

"ქვეყნების ისტორია ძირითადად მითებზეა დაფუძნებული, მათ შორის ჩვენიც. ქალები ამ ისტორიის მთავარი გმირის - მედეას თვისებებს მუდამ ვატარებთ. ჯადოქრობასთან, განკურნებასა და გარდასახვებთან ასოცირებული ეს ძლიერი, და  მრავალბუნებოვანი ქალი ყველაზე მძაფრად კი კინემატოგრაფისტებს უკავშირდება, ისევე როგორც კინო  უკავშირდება ჯადოქრობასა და კათარზისს."

პირველად ეს კითხვა გასული წლის სექსუალური შევიწროების ლამის ეროვნული მასშტაბის სკანდალისა და შემდგომ, ბარნოვის ქუჩაზე ახალგაზრდა ქალის მკვლელობის შესახებ წარმატებული, მოაზროვნე და აზრის ლიდერი კაცების საჯარო პოზიციების ნაკლებობის გამო გამიჩნდა.

იქნებ დროა, გავთავისუფლდეთ იმ წარმოდგენისგან, თითქოს, პატრიარქატი მხოლოდ ქალებს ვნებს, ვინაიდან სინამდვილეში ის ყველას გვასახიჩრებს.

უნდა ჩავერთოთ „ქალთა მოძრაობაში“ და მინიმუმ, სოლიდარობის განცდა გაგვიჩნდეს იმ ქალების მიმართ, ვინც ან მუშაობს ძალადობის შესამცირებლად ან თვითონ ებრძვის ძალადობას. 

ადვოკატირების ჯგუფებში გაიზარდა მსჯელობა ქართული პარლამენტის არარეპრეზენტაციულობაზე. მსჯელობებს აკლდა ნორმატიული გააზრება იმისა, თუ რატომ უნდა იყვნენ ქალები პარლამენტში და რა საფრთხეს წარმოადგენს დემოკრატიისთვის მათი უხილავობა. 

საქართველოში არაფორმალურ ფემინისტურ აქტივიზმს დიდი ისტორია არ აქვს, თუმცა იმ მცირერიცხოვან ჯგუფებს შორისაც საერთო საკითხების ირგვლივ გაერთიანება და სოლიდარობის გამოვლენა გართულებულია. 

მე-19 საუკუნე გამორჩეული იყო ქალთა საჯარო აქტივიზმით და მან წარუშლელი კვალი დატოვა სომხური კულტურის განვითარებაზე. სრული სტატია წარმოდგენილია ინგლისურ ენაზე.

რთულია, რომელიმე კონკრეტული დღე მივიჩნიოთ საქართველოს „ქალთა მოძრაობის“ შექმნის დღედ. იგი შეიქმნა მას შემდეგ, რაც ათეულობით ქალს დაეუფლა განცდა, რომ შეუძლებელია ჩვეულებრივად ცხოვრების გაგრძელება.