პუბლიკაცია

საფო მგელაძის „ჩემი ცხოვრების ნამდვილი ამბავი” მართლაც მნიშვნელოვანი ტექსტია ბევრი თვალსაზრისით. ის ჟანრობრივად მოუხელთებელია, თუმცა დოკუმენტურ პროზას და მემუარს შორის იკვეთება, აქვს დღიურის ელემენტებიც და ერთმნიშვნელოვნად მწერლის „ბიოგრაფიის და შემოქმედების გასაღებს” წარმოადგენს (კუპრეიშვილი, 2023).

ტექსტში ავტორი სხეულთან ურთიერთობისა და სხეულად ყოფნის გამოცდილებებს მკვლევრის პერსპექტივით გვიზიარებს. მისი მიზანი მკვლევრის სხეულსა და საკვლევ ველს შორის გაბმული მაკავშირებელი ქსელების პოვნაა. ტექსტი გენდერულ დისფორიაზე, სხეულის მოუხელთებლობასა და მის კომპლექსურობაზე საუბრით ცდილობს, გამოიჭიროს და კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენოს ავტოეთნოგრაფიასა და ეთნოგრაფიას შორის გავლებული მკაცრი საზღვრები. ეს მცდელობა კი იმ პერსპექტივას აგრძელებს, რომელიც ხაზს უსვამს ემოციებისა და შეგრძნებების მნიშვნელობას და მათ კვლევის საინფორმაციო ფუნდამენტურ წყაროდ მოიაზრებს.  

წარმოგიდგენთ სალომეა ბაუერის გრაფიკულ ნოველას "ჩვენი შავი ფერის 90-იანები", რომელიც შესულია 2023 წელს გამოცემულ პუბლიკაციაში "ფემინიზმი ფოტოებით", რომელიც შვიდი არტისტის ნამუშევრებს აერთიანებს ბრაზილიიდან, ირანიდან, საქართველოდან, თურქეთიდან, ინდოეთიდან, პაკისტანიდან და კენიიდან. 

წარმოგიდგენთ ლორენ ბერლანტის ესეს "ულმობელი ოპტიმიზმი", რომელიც ქართულ ენაზე ნარგიზა არჯევანიძემ თარგმნა. ესე შესულია თარგმანების კრებულში "ქვიარ გრძნობები".

კრებული „ფემინისტური საკითხავი: დებატები კულტურის, კანონისა და სექსუალობის შესახებ “ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონული ბიუროს მიერ პირველად 2018 წელს გამოიცა.

კვლევა ყურადღებას ამახვილებს ხანდაზმულებზე ზრუნვის სფეროში ზრუნვის გამცემ და მიმღებ პირებს შორის არსებული დამოკიდებულებებისა და ურთიერთობების სპეციფიკასა და მნიშვნელობაზე მზრუნველთა პერსპექტივიდან.

კვლევის მიზანია, შეისწავლოს ზრუნვის, როგორც ადამიან(ებ)ის ფიზიკური, ფსიქოლოგიური და ემოციური კეთილდღეობისთვის აუცილებელი კომპონენტის როლი და ადგილი საქართველოს სოციალური დაცვის სისტემაში და დაასაბუთოს მისი პოლიტიკური მნიშვნელობა.

საქართველოში სოფლად მცხოვრები ქალები მრავალშრიან დისკრიმინაციას განიცდიან და არაერთი გამოწვევის წინაშე დგანან, იქნება ეს ეკონომიკურ, ჯანდაცვის, იურიდიულ და სოციალურ ან, თუნდაც, ფსიქოლოგიურ სერვისებზე წვდომის ნაკლებობა თუ საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებაში ჩართულობის შესაძლებლობების სიმწირე.