ქალები და ისტორია პუბლიკაცია მომზადდა ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის თბილისისა და კიევის ოფისების ერთობლივი პროექტის ქალები და ისტორია ფარგლებში. გადმოწერე
ქალთა რეპრეზენტაცია დიდი სამამულო ომისადმი მიძღვნილ გამოფენებში ვიზუალური მასალის ანალიზის შედეგად, გამოფენის ნარატივში იკვეთება ფემინურისა და მასკულინურის, საბჭოთა და ეროვნულის გამოსახვის ამბივალენტური ფორმები. გადმოწერე
ქალები ქართულ პრესაში მე გურიაში, პატარა დაბა ანასეულში, გავიზარდე. ბავშვობაში ასეთი გადმოცემა გამიგია: თავად გურიელს მამული, რომელიც საუკეთესო სანადირო ადგილი ყოფილა, ანა ბატონიშვილისთვის უბოძებია სამზითვოდ. მას შემდეგ თურმე ანასეულად იწოდება. ავტორი ანა ბაქანიძე
იულია მლოკოსევიჩი (პოდკასტი) იულიას წერილობითმა ინფორმაციამ უბიძგა ნიკოლოზ კუზნეცოვს საიმპერატორო აკადემიის წინაშე მოხსენებითი ანგარიშით ,,ლაგოდეხის ხეობა, როგორც ბუნების ძეგლი, რომელიც მოითხოვს დაცვას“ რომ გამოსულიყო. ავტორი ევა ლომთაძე
ეფროსინე (ეფრო) ყიფიანი-კლდიაშვილი (პოდკასტი) დიდი იყო ბიძის გავლენა ეფროს აღრდაზე; დიმიტრი ყიფიანმა თეატრისადმი სიყვარული ჩაუნერგა მას.მანვე გამოიყვანა იგი პირველად სოფლად გამართულ შინაურულ წარმოდგენებში, შემდეგ თბილისში წაიყვან. ავტორი ქეთევან მამუკელაშვილი
ლიდია მეგრელიძე (პოდკასტი) ლიდია მეგრელიძე 8 შვილს ზრდიდა სიდუხჭირეში. საშინაო ცხოვრება მას მუშაობის საშუალებას უზღუდავდა. ერთ-ერთი ოჯახური შემთხვევის გახსენებისას ლიდია წერს, როგორ უსაყვედურა მეუღლემ, რომ შვილები არ უნდოდა. ავტორი ქეთევან ხუციშვილი
ბაბილინა ხოსიტაშვილი (პოდკასტი) „ვფართხალებ წყლიდან გამორიყულ თევზივით, რადგან განზრახულ თემებზე მუშაობისათვის ნივთიერი უზრუნველყოფაა საჭირო და მე კი ეს არ გამაჩნია“ ავტორი ლანა მუშკუდიანი
მარიკა მიქელაძე ათამდე წიგნისა და უამრავი თარგმანის მიუხედავად, პოეტი მარიკა მიქელაძე ქართული ლიტერატურის ისტორიაში თითქმის სრულიად უცნობია. ავტორი ლანა მუშკუდიანი and ნინო ცქიფურიშვილი
ლიდია გასვიანი წყაროებმა ლიდიას სახე „ფატალურ ქალად“ შემოინახა, თუმცა მისი ბიოგრაფიის საშუალებით ადვილად შეგვიძლია წავიკითხოთ ტოტალიტარული და პატრიარქალური სისტემის დამოკიდებულება საზოგადოებრივად და პოლიტიკურად აქტიური ქალების მიმართ. ავტორი თამარ ნოდარიშვილი
თინა გველესიანი „ძლივს გამოვტაცე ხუთი წუთი დღევანდელ უკუღმართად დაწყებულ დღეს“, – წერს ერთ-ერთ პირად წერილში მთარგმნელი და მწერალთა კავშირის წევრი თინა გველესიანი. ეს სიტყვები თოთხმეტი წლის განმავლობაში საბჭოთა რეჟიმის მიერ სამჯერ დაპატიმრებული და მწერალთა კავშირის ერთ-ერთი რეპრესირებული წევრი ქალის ცხოვრების ერთგვარი სიმბოლოა. ავტორი ქეთევან ხუციშვილი
